Η περιοχή της Πλάκας βρίσκεται περίπου 6,5 χλμ ΒΔ της πόλης του Λαυρίου. Αυτή η γεωθέση παρουσιάζει την εμφάνιση ενός πλουτωνικού σώματος, η οποία είναι η μόνη γνωστή σε ολόκληρο το νομό Αττικής. Είναι ένας μετα-αλπικός πλουτωνίτης που είναι γνωστός ως “Γρανοδιορίτης της Πλάκας” και διεισδύει μόνο στην Κατώτερη Τεκτονική Ενότητα (LTU). Χρονολογείται στο Άνω Μειόκαινο (7,3 έως 8,8 Ma). Ο γρανοδιορίτης της Πλάκας θεωρείται απόφυση ενός μεγαλύτερου βαθόλιθου. Έχει μικρή επιφανειακή εμφάνιση (μόνο 0,5 km2) και σχηματίζει ένα σώμα το οποίο αποτελείται από αδροκρυσταλλικό γρανοδιορίτη, αν και αναφέρεται επίσης εμφάνιση πορφυριτικού τοναλίτη και γρανίτη. Ο γρανοδιορίτης της Πλάκας είναι ολοκρυσταλλικός και αποτελείται κυρίως από χαλαζία, αλκαλικό άστριο, πλαγιόκλαστο, βιοτίτη και κεροστίλβη, καθώς και αλλανίτη, απατίτη, ζιρκόνιο, Τi-μαγνητίτη, τιτανίτη και κλινοζοϊσίτη ως σύνδρομες φάσεις.
Ο γρανοδιορίτης της Πλάκας εμφανίζεται έντονα εξαλλοιωμένος λόγω της κυκλοφορίας υδροθερμικών ρευστών, με αποτέλεσμα τρεις μορφές εξαλλοίωσης, δηλαδή προπυλιτίωσης, σερικιτίωσης και πυριτίωσης. Η σεριτικίωση αποτελείται από λευκή μίκα (π.χ. σεριτίτη) χαλαζία και σιδηπυρίτη. Η πυριτίωση, είναι η διάχυτη αντικατάσταση των φαινοκρυστάλλων και του μητρικού πετρώματος του γρανοδιορίτη από χαλαζία (± sericite, αλκαλικός άστριος και αλβίτης) και συνδέεται χωρικά με την εμφάνιση σμήνους χαλαζιακών φλεβών τύπου stockwork. Στο νοτιοανατολικό τμήμα του γρανοδιορίτη, πλήθος χαλαζιακών φλεβών ΔΒΔ διεύθυνσης τέμνουν τον πλουτωνίτη.