Πρόκειται για το κτήριο με το Ρολόϊ της Ελληνικής Εταιρείας Μεταλλουργείων Λαυρείου (1870-1880). Το κτήριο, κατά την εποχή της λειτουργίας της Ελληνική Εταιρείας αποτέλεσε τρόπον τινά το θυρωρείο της, αφού από εκεί εισέρχονταν και εξέρχονταν οι υπάλληλοι και οι εργάτες της εν λόγω Εταιρείας. Άλλωστε γι αυτό το λόγο ήταν επιβεβλημένη η παρουσία του χαρακτηριστικού ρολογιού το οποίο εξακολουθεί να κοσμεί το κτήριο. Εκείνη την εποχή, η χρήση των προσωπικών ρολογιών δεν ήταν εφικτή από την πλειονότητα των ανθρώπων, λόγω οικονομικής δυσπραγίας, έτσι χρησιμοποιούνταν ευρέως τέτοιου τύπου ρολόγια, προκειμένου να υπάρχει ακρίβεια κατά την άφιξη και την αναχώρηση των εργατών. Το εν λόγω κτήριο βρίσκεται στο Λιμάνι Λαυρίου, απέναντι από το δημαρχείο της πόλης. Αποτελεί ένα κατακόρυφο στοιχείο μιας γενικότερης σύνθεσης χαμηλότερου όγκου από κεραμοσκέπαστα κτήρια και ιδιόρρυθμη σύνθεση της ίδιας στήλης. Η επιμελημένη κατασκευή από πέτρα με κυρτή στέγη που διαθέτει,παρουσιάζει έντονο ενδιαφέρον. Έχει χαρακτηρισθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία.