Μια μεγάλη ποκιλία απλών σπιτιών, μεμονωμένων ή σε σύνολα, κυρίως στις συνοικίες του Νυχτοχωρίου, της Αγίας Παρασκευής και γύρω από την Κεντρική Πλατεία, συμπληρώνουν την αισθητική της πόλης σε μια εναγώνια προσπάθεια αντίστασης στην «εκσυγχρονιστική» επέμβαση του τσιμέντου.«Λιτά, λαϊκά, νεοκλασικά σπίτια», με ανθρώπινη κλίμακα, άλλα μονώροφα, άλλα διώροφα, με την αυλή στο πίσω μέρος. Διακοσμημένα ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του ιδιοκτήτη, με κιονόκρανα, παραστάδες, θριγκούς, αετώματα, ακροκέραμα, ακόμη και αγάλματα, οροφογραφίες και πλούσιες πορτοσιές συνεχίζουν να υπάρχουν και να θυμίζουν κάποιους ανώνυμους λαϊκούς μαστόρους, που με την ευαισθησία και το μεράκι τους έκαναν πιο όμορφη τη ζωή και δημιούργησαν τη μοναδική «νεοκλασική εργατούπολη», το Λαύριο.