Ο επισκέπτης μπορεί να παρατηρήσει το αποτέλεσμα του έντονου σχηματισμού της μεταμορφικής άλω επαφής (με πλάτος ≥ 2000 m), η οποία προκλήθηκε από την διείσδυση του γρανοδιορίτη της Πλάκας. Ο κύριος σχηματισμός αποτελείται από τους ασβεστοπυριτικούς κερατίτες (γνωστούς ως “Πλακίτες”) επί των Σχιστολίθων Καμάριζας, ο οποίος ακολουθήθηκε από το σχηματισμό μετασωματικών μεταλλοφοριών τύπου σκάρν και σκαρνοειδούς. Οι προοδευτικές μεταμορφικές ζώνες επαφής περιλαμβάνουν μια εσωτερική ζώνη σκαπόλιθου, ακολουθούμενη από τη ζώνη αυγίτη-διοψιδίου-εδενβεργίτη και κεροστίλβης-ακτινόλιθου, καθώς και μια εξωτερική ζώνη επιδότου-μοσχοβίτη (από το γρανοδιορίτη της Πλάκας τα περιβάλλοντα πετρώματα) και στη συνέχεια την εμφάνιση του σκαρνοειδούς.
Ο σχηματισμός των κερατιτών δημιουργήθηκε σε θερμοκρασία μεταξύ 440 °C και 600 °C και πίεση 1,0 έως 1,5 kbars.
Οι μεταλλοφορίες τύπου σκάρν και σκαρνοειδούς είναι ένας οικονομικά σημαντικός τύπος μεταλλεύματος που σχετίζεται με μαγνητιτικό-σκαρν (έως και 40 m), επιδοτιτικά-πυρροτινικά-σιδηροπυριτικά-σεελιτικά μεταλλοφόρα σώματα και τον “σχηματισμό επιδοτίτη”, καθώς και τύπου skarn-free στρωματόμορφου Pb-Zn-Fe-As τύπου mantos ή/και τύπου καμινάδων. Η πολυφασική ανάπτυξη στρωματόμορφων, φακών και φλεβοειδών, Ca-Fe exoskarn μεταλλοφόρων σωμάτων εμφανίζονται στα περιθώρια του γρανοδιορίτη. Τα ρευστά που σχηματίζουν τα σκαρν-σκαρνοειδή που απελευθερώθηκαν από τον γρανοδιορίτη της Πλάκας μετασωμάτωσαν τους σχιστολίθους της Καμάριζα (KS), το Κατώτερο Μάρμαρο (LM), το Ανώτερο Μάρμαρο (UM) και τους κερατίτες, καθώς και τον ίδιο τον γρανοδιορίτη της Πλάκας. Τα συμπαγή συσσωματώματα μεταλλεύματος τύπου σκαρν εμφανίζουν χωρική ζώνωση σε αυξανόμενη απόσταση από τον γρανοδιορίτη της Πλάκας (≥ 100 m), δηλ., εμφάνιση αρχικά μαγνητίτη, και στη συνέχεια μαγνητίτη-πυρροτίνη, πυρροτίνη-σιδηπυρίτη-σεελίτη και σφαλερίτη-γαληνίτη-χαλκοπυρίτη. Γενικά, τα μεταλλεύματα τύπου σκαρν-σκανοειδούς σχηματίστηκαν σε θερμοκρασίες 350° έως 550° C από ένα ένυδρο και φτωχό σε CO2 μετασωματικό ρευστό.